Mówi się, iż w podstawie właściwego wychowania leży szacunek do drugiego człowieka. Rzeczywiście warto respektować ustalonych norm z uwagi na należyte zależności, właściwe maniery zdecydowanie polepszają relacje międzyludzkie, uprzystępniają komunikację i przebieg różnorodnych sytuacji. Gdy na dodatek odkryjemy, iż etymologia stwierdzenia savoire-vivre czerpie ze połączenia francuskich sformułowań „wiedzieć” i „życie”, wówczas będziemy mogli wnioskować, że to dobre wychowanie w sumie znaczy egzekwowanie określonych reguł postępowania w celu poprawienia egzystowania w społeczności. Dlatego podkreśla się, iż to starożytni Grecy, którzy ciągle kroczyli do doskonałości byli prekursorami savoire-vivre. A rozwój umiejętności dobrego postępowania nastał w czasie renesansu, który tak silnie inspirował się klasyczną cywilizacją starożytnych. Specjalną atencję do etykiety przykładano w dyplomacji i formalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Natomiast w drugiej połowie XX wieku statut moralny zaczął również być uwzględniany w relacjacjach biznesowych i oficjalnych spotkaniach w pozostałych dziedzinach społecznych.
Norm savoire-vivre jest bardzo wiele, bo reguły te odnoszą się do każdej dziedziny naszego życia. Omówmy choć kilku z nich, szczególnie tym, które odnoszą się do naszego postępowania przy stole i relacji zawodowych. zwracamy się do wszystkich osób w towarzystwie z szacunkiem. Wyłączamy telefon, słuchamy wszystkich z uwagą.
Jak się witać?
W naszej polskiej tradycji panowie całowali na powitanie kobietę w rękę. Wraz z rozwojem etykiety na oficjalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego postępowania. Zawsze powinno się podać rękę, uścisnąć ją lekko, nie potrząsając. Jeżeli osoby w towarzystwie są równorzędne pod kątem statusu zawodowego, to kobieta pierwsza wyciąga rękę. Starsza osoba również ma inicjatywa przed młodszą. W spotkaniach biznesowych natomiast nie liczy się płeć, ani wiek, lecz ranga. Pierwsza zawsze wita się osoba z najważniejszym statusem zawodowym.
Jak się zachować przy stole
Do stołu siadamy w miejscu wskazanym w większości wypadków wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Dłonie zaś delikatnie opieramy o stół. Nasza postura powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Łyżkę z niewielką porcją jedzenia wkładamy na wprost do ust. Istotne jest, żeby siedząc przy stole okiełznać jednocześnie sztukę sympatycznej rozmowy i jednoczesnego konsumowania posiłku. Zasada wydaje się prosta - kierujemy jedną uwagę, lub kwestię do wspólbiesiadnika po prawej, nabieramy małą porcję jedzenia na łyżkę kładziemy do ust, konsumujemy i z próżną buzią odpowiadamy sąsiadowi po lewej. Znowu nakładamy pokarm, jemy i kontynuujemy rozmowę. Ten model może wydawać się udawany i automatyczny, lecz ma on na celu wypełnienie dwóch zasadniczych zasad - kulturalnego jedzenia ( i zjedzenia!) posiłku i równoczesnej przyjemnej konwersacji z osobami towarzyszącymi. Pamiętajmy, iż nie otwieramy ust z pełną buzią.
Przygotowaną na stole serwetkę rozwijamy na kolanach, w taki sposób, aby znalazła się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego zwykle leżą najbliżej talerza, potem do ryb, a do przystawek leżą w następnej kolejności. Łyżka do zupy spoczywa po prawej stronie jako ostatnia. U wierzchołka talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na napitki zestawione są w następującej kolejności: nieco dalej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na końcu na musujące trunki i likiery. Po lewej stronie talerza rozmieszczona jest filiżanka na kawę. Wszystkie trunki popijamy malutkimi łyczkami, kieliszki zawsze trzymamy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.
Po zakończeniu posiłku bezwarunkowo czekamy na sygnał gospodarzy, wówczas, kiedy oni dadzą znak, możemy zsunąć serwetkę z kolan, zostawić ją tuż przy talerza i nie szurając krzesłem powstać i powiedzieć „dziękuję”.
Płeć czasami ma konotacja
Mimo Wbrew tego, iż w stosunkach biznesowych najistotniejsze jest pozycja, które się zajmuje, są sytuacje, w których kobieta ma prymat. W przypadku wspólnego biznesowego posiłku, w urzędowej formie, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej miejsce obok. Przy wchodzeniu do pomieszczenia lub do windy stale kobieta wchodzi pierwsza. W przypadku jednakże, gdy drzwi otwierają się do środka pierwszy wchodzi mężczyzna, bowiem to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Z reguły też przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako sygnał szacunku i chęci do poparcia.
Norm savoire-vivre jest nadzwyczaj wiele i w istocie powinno się ten temat zgłębić w wyższym stopniu na prywatny użytek. Przeważnie wiedza całkowicie zaakceptowanych norm przyzwoli nam prawidłowo zachować się w bardzo przeróżnych miejscach. Zawsze jednakże wybierając się do kraju o całkiem odmiennej kulturze wypada zaznajomić się z normami tam panującymi.